* چرا وقتى انسان، نماز مىخواند، باید سر خود را بر مهر بگذارد؟ در صورتىکه مهر، همانند بت است؟ چرا خداوند شىء مخصوصى را براى سجده کردن خویش، قرار نداده است؟
*با توجه به آیه 15 رعد، معیار در تشخیص اینکه سجده، براى خدا یا غیرخدا (مانند بت و امثال آن) است، نیت و انگیزه شخص سَجده کننده است. این موضوع با آنچه بر آن سجده مىکنند هیچ ارتباطى ندارد؛ در صورتى که این عمل به انگیزه عبادت و کرنش در برابر خداوند، انجام شود (رعد، آیه15 و حج، آیه77) سجده براى خدا است. ممکن است شخصى بر خاک پیشانى بساید، ولى چون نیتش غیرخدا بوده، عملش چیزى جز شرک و بتپرستى نیست.[1]
سجده بر زمین است؛ یعنى بر سنگ و خاک. از آنجا که در همه جا، خاک تمیز و پاک یافت نمىشود، مقدارى خاک به صورت مهر ساخته شده است.
سنگ و خاک «مسجود علیه» است نه «مسجود له» (بر آن سجده مىشود، به آن سجدهنمىشود). گاه به غلط تصور مىشود که شیعه براى سنگ سجده مىکند! در حالى که او، بسان همه مسلمانان، تنها براى خدا سجده کرده و به عنوان اظهار خضوع وتذلل در پیشگاه الهى، پیشانى به خاک مىساید.[2]
در پایان لازم به یادآورى است، مهر باید ساده ساخته شود، بنابراین کسانى که مهرهایى را به صورت مجسمه و مانند آن مىسازند، کارشان از روى نادانى است و مستند شرعى ندارد.
[1]. ر.ک: جعفر سبحانى، الاعتصام بالکتاب و السنة، ص6ـ75; سید محمد حسین طباطبایى، تفسیر المیزان، ج11، ص320 و 324 و 332.
[2]. ر.ک: جعفر سبحانى، منشور عقاید امامیه، ص271.